Chodzenie po syntetycznej podłodze, wkładanie i zdejmowanie syntetycznej odzieży, przesuwanie pojemników z tworzyw sztucznych czy nawet zwykłe rozwijanie taśmy samoprzylepnej. Te czynności i wiele innych generuje rozładowania elektrostatyczne. Mogą być one niebezpieczne, dla ludzi i dla urządzeń. Sprawdźmy więc, jak można sobie z nim radzić.
Na samym początku przyjrzyjmy się dokładnie, czym jest ESD. Rozładowanie elektrostatyczne – z angielskiego ESD (Electro Static Discharge) – jest określane, jako przepływ ładunków między obiektami o różnych potencjałach elektrycznych. Ładunki te powstają w czasie wzajemnego pocierania lub przemieszczania dwóch różnych materiałów.
Powstające wyładowania elektrostatyczne charakteryzują się wysokim poziomem napięcia rzędu 10kV i więcej, przy czym charakterystyczne jest osiąganie dużo większego napięcia w środowisku o mniejszej wilgotności – w suche mroźne dni przy wilgotności rzędu 20% napięcie może osiągnąć nawet 30kV. Napięcie o dużo niższym poziomie może być już niebezpieczne dla komponentów elektronicznych. Charakterystyczny dla rozładowania tak wysokiego napięcia przeskok „iskry” to nic innego jak przepływ ładunku w wyniku zbliżenia dwóch obiektów o różnych potencjałach – przeskok ładunku następuje w kierunku od potencjału ujemnego do dodatniego.
W celu ochrony przed skutkami ESD zaleca się używanie wielu materiałów, które charakteryzują się różną rezystancją i charakterystyka rezystywności. Możemy wyodrębnić cztery główne grupy materiałów:
Z niekorzystnymi skutkami rozładowania elektrostatycznego możemy spotkać się na różnych etapach produkcji sprzętu i komponentów elektronicznych, najczęściej określa się je następująco:
Wiele zakładów produkcyjnych w trakcie szkoleń wpaja pracownikom cztery podstawowe zasady pracy w strefie kontroli ESD:
Aby uchronić się przed uszkodzeniami wywołanymi przez ESD należy skoncentrować się na trzech kierunkach działania:
Skupmy się na sposobach uziemienia i rozpraszania ładunków elektrostatycznych. Jak już wcześniej wspomnieliśmy tak prozaiczna czynność jak chodzenie po nieodpowiedniej posadzce powoduje generowanie ładunku elektrostatycznego. W strefach EPA (ESD Protected Area) istotne jest wykonanie podłóg z powierzchnią rozpraszającą ładunek. Materiał użyty do wykonania powierzchni podłogi antystatycznej, musi spełniać określone założenia i przynajmniej jeden z poniższych warunków:
Większość zakładów zgodnie z wymogami nadzoru wewnętrznego i audytów sprawdza stan podłogi antystatycznej dwa razy w roku. Odpowiednia wykładzina podłogowa z warstwą odprowadzającą ładunki elektrostatyczne w połączeniu z obuwiem antystatycznym czy antystatycznymi opaskami na obuwie stanowi doskonały system zapobiegania ESD.
Zalecenia dotyczące instalowania podłóg do stref EPA wyszczególniają trzy grupy wykładzin:
Oprócz właściwości elektrycznych spełniających wymogi pomieszczeń EPA, wykładzina podłogowa lub mata powinna spełniać szereg innych wymagań. Pisaliśmy o tym w naszym wpisie o ergonomicznych matach poliuretanowych.
Wszystkie te warunki spełnia wiele mat podłogowych. Wystarczy wspomnieć o matach ERGOMAT Infinity ESD Bubble lub Infinity Smooth ESD. Ich wymiary pozwalają dodatkowo stosować je jako maty stanowiskowe. Oczywiście każda mata do zastosowania ESD posiada klips umożliwiający podłączanie jej do systemów odprowadzania ładunków elektrostatycznych.
Jeśli poszukujesz rozwiązania do swojego zakładu – skontaktuj się z nami. Pomożemy Ci dobrać odpowiednie zabezpieczenia przed ESD.